عمادالدين باقي، نويسنده، پژوهشگر و فعال حقوق بشر روز گذشته ميهمان روزنامه حيات‌نو در شانزدهمين دوره نمايشگاه مطبوعات و خبرگزارى‌ها بود، با او درباره مفهوم وحدت ملى و اساس شکل‌گيرى آن گفت‌وگو کرديم.سخن از طرح وحدت ملى را اين روزها بسيار مى‌شنويم. نظر شما در اين باره چيست و اساسا اين وحدت حول کدام نقطه مشترک شکل مى‌گيرد؟
طرح وحدتى که اين روزها از سوى اشخاص و جريان‌هاى مختلف سياسى مطرح مى‌شود، به نظر من در بيشتر موارد با اين پرسش روبه‌روست که وحدت برمبناى چه رويه و عملکردى بايد شکل بگيرد و اساسا مبناى اين وحدت چيست. به همين دليل من فکر مى‌کنم که اينگونه اظهارنظر‌ها بيشتر تاکتيکى است تا جامع و کارآمد. طرح‌هايى براى رسيدن به نوعى وفاق سياسى که برمبناى منافع، ملاحظه‌ها و برخى مصلحت انديشى‌ها بيان مى‌شود.
پس چه بايد کرد، معناى اصيل اين وحدت که همه از آن حرف مى‌زنند چيست؟
ببينيد حرف من اين است که وحدت تنها در صورتى پايدار مى‌ماند که اساس آن برپايه پذيرفتن حقوق شهروندى و مفاهيم اصيل حقوق بشرى و فراايدئولوژيک استوار باشدو وحدت ملى يعنى رسيدن به يک وفاق جمعى تا مبنا قراردادن حقوق بشر.اين معنا ندارد که يک طرف دعوا بدون توجه به منطق گفت‌وگو با حذف رقيب و تهديد او، بتازد و ديگرى بخواهد با او به وحدت برسد.
شما از منطق گفت‌وگو براى رسيدن به وحدت سخن گفتيد. آيا در شرايط فعلى اين امکان براى همه اشخاص و گروه‌هاى سياسى که در چارچوب قانون اساسى فعال هستند، فراهم است؟
مفهوم اصيل و پايدار وحدت ملى يعنى احترام به اصول گفتمان و احترام به حقوق همه جريان‌ها با پرهيز از خشونت و بداخلاقي.گفت‌‌وگويى که در آن طرفين گفت‌وگو فرصت‌هاى برابر داشته باشند. بنابراين بدون در نظر گرفتن اين اصل وحدت معنا ندارد، نمى‌توان در شرايط نابرابر و با انداختن حريف بدون دفاع به گوشه رينگ به وحدت رسيد.
ما مى‌بينيم عده‌اى براى خواندن جمعى دعاى کميل در منزل يکى از بازداشت‌شدگان گردهم جمع مى‌شوند؟ ولى با آنان برخورد مى‌شود، حال من از شما مى‌پرسم چگونه در اين فضا مى‌شود به وحدت رسيد؟ اين يک فاجعه است که در کشورى اسلامى امنيت براى برپايى مراسم خواندن دعاى کميل هم وجود نداشته باشد. آن هم در شرايطى که قانون اجازه برگزارى چنين مراسمى را مى‌دهد، معنى ندارد که ما به عده‌اى بگوييم که در خانه و حريم امن خود مراسم دعاى کميل برگزار نکنند تصورات غلط و اتهام‌زنى‌ها هيچگاه مشکل ما را حل نخواهد کرد. اميدوارم روزى به جايى برسيم که همه ايرانيان با هر گرايش و تفکرى کنار هم قرار بگيرند و همه بپذيرند که عضو يک خانواده بزرگ هستند با احترام به حقوق يکديگر.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر